بررسی میزان تأثیر آموزش مهارت های مدیریت استرس بر وضعیت اضطراب در معلمین دبیرستان های شهرستان میبد در سال ۱۳۹۱

مقدمه: استرس یکی از عوامل تاثیر گذار بر عملکرد افراد است که می تواند سلامت آنها را به خطر بیاندازد. شغل معلمی به عنوان یکی از مشاغل استرس زا در جهان شناخته شده است. اضطراب از بیماری های ناشی از استرس می باشد . پژوهش ها نشان می دهد که بین استرس و اضطراب رابطه مستقیم وجود دارد. اضطراب معلم کیفیت تدریس را تحت تاثیر قرار داده و مانع از ارتباط مستمر بین معلم و دانش آموز در حین تدریس می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش مهارتهای مدیریت استرس بر وضعیت اضطراب معلمان بود. روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 100 نفر از معلمان 8 دبیرستان(پسرانه/دخترانه) شهرستان میبد که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای با دو بخش اطلاعات دموگرافیک و مقیاس اضطراب موقعیتی- شخصیتی اشپیل برگر بود. برنامه مداخله شامل5 جلسه آموزش مدیریت استرس بود. پیش آزمون قبل از مداخله و پس آزمون دوماه بعد از مداخله انجام شد. داده ها، با استفاده از آزمونهای تی و آنالیز واریانس در نرم افزارspss16 ، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره اضطراب شخصیتی معلمان قبل از مداخله 33/7±74/38 (امتیاز کل 80)و بعد از مداخله56/6 ±53/38 و نمره اضطراب موقعیتی آنها قبل از مداخله10/7± 65/40(امتیاز کل 80) و پس از مداخله90/6± 87/38 بود. برنامه آموزشی در کاهش اضطراب شخصیتی معلمان موثر نبود(70/0p=)، اما نمره اضطراب موقعیتی بعد از مداخله معنی دار بود (019/0p=)، بدین صورت که درصد افراد با اضطراب موقعیتی متوسط از 4/34 به 7/28 کاهش یافت. همچنین تاثیر برنامه آموزش مدیریت استرس بر اضطراب موقعیتی و شخصیتی افراد بر حسب سن، جنس، مدرک تحصیلی و سابقه تدریس یکسان بود. نتیجه گیری: نظر به سطح بالای اضطراب در معلمان و ضرورت انجام برنامه های مداخله ای، آموزشهای مدیریت استرس مبتنی بر برنامه در کاهش اضطراب موفق هستند. این برنامه ها که به صورت گام به گام به فرد ارائه می شوند امکان شناخت فرد را از محیط و عوامل استرس زای آن فراهم ساخته و در نهایت میزان استرس و به دنبال آن اضطراب افراد کاهش می یابد.